“Grensland” door Jelle Brandt Corstius, aflevering Broedervolk

In plaats van een verwachte aflevering van Grensland over West Oekraïne, kwam er op zondag, 1 november een video genaamd “Broedervolk”.
Deze keer ik moest dubbel huilen: van verdriet en van het lachen.
Verdrietig werd ik van het verhaal van de oudere vrouw die camouflagenetten weefde. Haar zoon was vrijwilliger in het leger, vocht in het Oosten en zij zei: “Ik weef deze netten en ik denk dat ik hem zo kan verbergen onder deze net…”
Ik moest ook hard lachen vanwege de filosoof/zoo-eigenaar uit het Oosten die zijn aap heeft uitgescholden vanwege masturberen. Nou ja, zo zitten apen in elkaar. Het vloeken van de zoo-eigenaar lijkt me niet zo letterlijk vertaald in de Nederlandse
ondertiteling. Toch begreep Jelle deze taal gezien zijn reactie heel goed.
Ik ga verder met mijn verhaal en ik wijs op een uitspraak die één van de Oekraïense leger soldaten deed op Maydan over het Russische volk: “Als je zo’n broeder hebt dan blijf je liever een weeskind…” In dezelfde aflevering zegt de zoo-eigenaar dat hij liever vriendschap sluit met de “Oudere broeder”. Er is dus duidelijk verschil van mening op dit punt.
Nog een andere voorbijganger op Maydan, in goed Engels, deelt mee dat hij graag militaire dictatuur wil, zoals in Tsjesjenië. Hij zegt “We want to join Middle Ages Europe” – en dat triggert mij om te denken: inderdaad, wil Oekraïne zich confronteren met problemen van het huidige Europa? Multigezichten van Europa?
Het lijkt er op dat Jelle besloot om iets goed te maken voor zijn harde uitspraak in de voorlaatste aflevering (“Ik vraag me af of zo’n land een recht heeft om te bestaan”) en zegt: “De oorlog zorgde voor verbroedering. Mensen zijn trots op hun land en bereid om er voor te sterven. Of in ieder geval camouflagenetten te maken”.
Ik wil eindigen met de uitspraak van de zoo-eigenaar (met referentie naar een lied van Viktor Tzoy “Wij wachten op veranderingen”) : “Wij allemaal wilden grote veranderingen, maar wij hebben ze tot nu toe niet gezien”.